Umut Sarıkaya - Sobalı Ev ve bir su sızar yerden... gözler yere eğilir... küfür edilir ve yemeğe dönülür... ekranda behzat ç, bas devam düğmesine. daha bir ay önce yaşamışız aynısını abimle. hiç kasılacak bir durum değil, nasıl olsa sebebini o zaman da çözememiştik, sabaha bir şeyi kalmaz. ser havluyu baba... sabah uyandım. odanın dörtte biri su. hemen her vakit yerde olan bilgisayara doğru ilerliyor... halı eme eme çekiyor suyu. priz hafiften yemiş zaten, elektriğe de takılı. şarj aleti desen sırtüstü durmasa o da mefta olacak. o an abimi nasıl uyandırdığıma göre olayın seyri korku filminden polyanna'nın sinema uyarlamasına doğru kayabilir. "abi, abi kalk su!" desem sıçış ki ne sıçış! abim ilk on dakika ne olduğunu kavramayı bırakıp bağırmaya çağırmaya, küfretmeye başlayacak. "onu da getir bunu da ser" diyerek tecrübeyle sabit bir harp yaşatacak. en iyisi sessiz sessiz işe koyulup belli bir noktasından sonra işin içine dahil etmek... halıyı bi