Yazıncak

Bu çocuk kim, kim çizmiştir araştırmadım. Tek bildiğim evimizin eski yatak odası takımında gardırobun üst kapağında ağlayan gözlerle içimize işleyen bakışları. O bir efsane, fazla söze gerek yok. Temmuz 2009 Notu: Ağlayan çocuk efsanesinin ressamı bulundu!

Bir arkadaşımın bilgisayarına overclock (hız aşırtma) yapayım derken emektar makineyi az kalsın bozuyordum. BIOS ayarlarını değiştirdikten sonra "Save & Exit" dedim ve bilgisayar bir daha açılmadı. Forumlarda araştırdım soruşturdum ama nafile. Aldığım hata kodunu Google'da aradım: Award BootBlock BIOS v1.0 Copyright (c) 2000, Award Software Inc. BIOS ROM checksum error Detecting floppy drive A media... INSERT SYSTEM DISK AND PRESS ENTER Kimileri bilgisayarınız bu hatayı verdiyse artık mefta demiş, kimisi BIOS pilini çıkar, on dakika bekle ve takınca hallolur yazmış. Pili çıkarıp taktım ve her şeyin geçmesini bekledim. Sonuç, artık çalışıyor!

Ciltlenecek kağıtlar üst üste konur. Tutturulacak tarafa demir testeresi ile (kıl testere de olur) 3 mm derinliğinde 8-10 tane çentik atılır. Bu çentiklerden pamuk ipliği dolaştırılır. Her birinden yukarı aşağı geçirilerek sıkıca bağlanır. Daha sonra bu kısıma ağaç tutkalı sürülerek tutkalın kuruması beklenir. Özenle yapılırsa içinden kağıt ayırmak mümkün olmaz. Alıntıdır.

(Chrysler Building'in üst katından) Binalar binalar usulca yaralanmış Güneşten kılıçlarla inceden Mercan bir elle çekiştirilip örselenmiş bulutlar, Alevden bir çekirdeğin ağırlığını tadan bir elle, Camgözleri andıran arsenik balıkları Camgöz balıkları, gözyaşı damlacıkları gibi, bir artışı kökleştirmek için, Ve yaralayan güller, Kan borularına oturmuş iğneler Düşman dünyalar ve şiirle örtük aşklar Hepsi de üstüne yıkılacak senin hepsi de, büyük kubbenin üstüne Görüyorum -bir adam göz kamaştırıcı bir güvercinin üstüne işiyor- Binlerce çanla çevrili kubbe. Çünkü hiç kimse kalmadı ekmeği, şarabı bölüşecek Hiç kimse ölümün ağzında ot yetiştirecek Hiç kimse dinlenmenin dokusunu liflerine ayıracak Hiç kimse fillerin yaralarına gözyaşı dökecek Sadece bir milyon demirci vardı sadece Geleceğin çocukları için zincirler döğen Bir mi

iyice görüyorum artık düzeni. orada, bir avuç insan oturuyor yukarıda, aşağıda da bir çok kişi. ve bağırıyor yukardakiler aşağıya: "çıkın buraya gelin ki, hepimiz olalım yukarıda." ama iyice gözlediğinde görüyorsun, neyin saklı olduğunu yukardakilerle, aşağıdakiler arasında. bir yol gibi gözüküyor ilk bakışta. yol değil ama. bir tahta bu. ve şimdi görüyorsun açıkça; bu bir tahterevalli tahtası. bütün düzen bir tahterevalli aslında. iki ucu birbirine bağımlı. yukardakiler durabiliyorlar orada, sırf ötekiler durduğundan aşağıda ve ancak; aşağıdakiler, aşağıda oturduğu sürece kalabilirler orada. yukarıda olamazlar çünkü, ötekiler yerlerini bırakıp çıksalar yukarı. bu yüzden isterler ki; aşağıdakiler sonsuza dek hep orada kalsınlar. çıkmasınlar yukarı. bir de, aşağıda daha çok insan olmalı yukardakilerden. yoksa durmaz tahterevalli. tahterevalli. evet, bütün düzen bir tahterevalli. Bertolt Brecht