Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Ocak, 2014 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Belma ve Gurbetçinin Metrobüsle İmtihanı

Sevgili dostum     Yine bir toplu taşıma aracı yine metrobüs ve yine karmaşa. Acaba ne zaman kendi aracım olarak ve acaba ne zaman İstanbul trafiğinin tozunu attıracağım?      İşe geç kalmanın verdiği huzursuzlukla,  tıkış tıkış metrobüs istifinde ilerlerken boş bir yer buldum. Bilirsiniz hani önden ikinci terk koltuk hafif 1,5 kişilik olan. Ama biz ne yapar eder iki kişi otururuz oraya, çünkü biliriz ki yol uzun.  Ulaşacağın yere en az iki taşıtla gittiğini, yorulduğunu biliriz. İşte bu yüzden cam kenarında olan iyice yapışır cama elinden geldiğince. Oturacak ikinci kişi de bilir bunu. Hafif bacaklarından kuvvet alır. Patates çuvalı gibi yüklenmez yol arkadaşına. Biz böyle yolculuk ederek aylarımızı geçirdik metrobüsde. Ama gelin görün ki zaten sabah sabah işe geç kalmışım. Gece çözerim dediğim testleri de çözemedim pişmanım, şu yarım porsiyonluk yere oturayım da tarih notlarını tekrar edeyim dedim. Demez olaydım. Nerden bilebilirdim yanımdakinin “jağğhh jağğhh Nein Nein”  di

Amaçsız yazı.

Karmakarışık,tutuklu bir rüyadayım. Uyanabilsem,kendime gelebilsem, Hayatın anlamsızlığını çözebilsem. Demiş Sedat Çepe, kimdir, nerelidir bilmiyorum, çok önemi de yok zaten, sadece an itibariyle aynı duyguyu paylaşıyoruz. Gün geçmiyor ki, sabah gözümü açtığımda, yeni günün, yeniden yaşanılıp yaşanılmayacağını sorgulamayım... Camus bile yaşamaktan yanayken -gerçi çok ironik bir şekilde trafik kazasında ölmüş olsa da- acaba yaşamaya değeceğini fark edecek kadar çok düşünmüyor muyum diye düşünüyorum bazen. Çok düşünmenin ne anlamı var ki, eğer mutlu olacağımı ya da mutlu olduğumu kanıtlamak için düşüneceksem, Virginia da intihar etmeden önce son mektubunda;  "Kimse bizim seninle mutlu olduğumuz kadar mutlu olamazdı." demiyor muydu? Onun için mutlu olmak yetmemişti demek ölmeyi istemek için.  Peki ölmeyi istemek için ne gerekirdi, ölmeyi istememek için veyahut. Her sabah uyandığında, uyurken ya da hep aynı düşüncelerle dalıp gidilecekse, her şey anlam

Belma Minibüste

Sevgili Dostum. Gün geçmiyor ki toplu taşıma araçlarında Belma'nın başına birşey gelmesin. Bu akşam ele alacağımız aracımız minibüs. Akşamın dokuzunda Zeytinburnu'ndan yola çıkıp ik isaate mesafedeki evime giderken yaptığımı tek şey toplu taşıma araçlarını kullanmak. Daha önce yanıma bir hayat kadını oturup kendini şoföre beğendirmeye çalışmıştı bunu yaparken giydiği kısa eteği birden yok olmuştu. Bu sefer ise Bali kullanmış sağ gözü tahminimce bir kavgada morarmış ve malesef ayakta zorlukla bile duramayan adamdan bahsedeceğiz. Bindiği duraktan beş on metre sonra  akciğer kanseri olduğundan, bir durak sonra aslında kanser olmadığını ama bıçaklandığından bahsetti. Aynı şekilde bu yaralanmanın akciğerden olduğun beş kere anlattı. Minibüs şoförüne dualar ederek muavinlik yapmaya çalıştı fakat sorun bir kişi diyerek parayı uzatan kişiden üç kişilik ücret almasıydı ve elindeki bitmiş ilaç kutusunu herkese gösterip etrafa fırlatmaya çalışmasıydı. Bu muavin adamın çık

Belma Metrobüste.

Sevgilim dostum Her zaman olduğu gibi bugün de metrobus bir hayli karişikti. Metrobus   kapılarını acar açmaz insancıklar birbirleri ezercesine sanki boğanın önünden kaçıyormuş gibi yer kavgasına tutuştular. 'Ne itekliyorsun lan, ayağıma bastin' (a) çığlığını duymamla görmem bir oldu çünkü tam karşımda oldu olay. (b) şahsı daha kendini toparlayamadan a şahsı b şahsının uzerine yürüdü.  B sahsı gözlüğünü afilli bir şekilde cebine koyarken   sağ yumruğu havalandı ve tam o esnada uzun boyla heybetli yaslı bi   amca aralarına girdi. Herkesin normal karşılarken yaslı amcanın mavi bileklikli esi 'Ali Ali belin ağrıyor  Ali Ali' seklinde bağırmasıyla  Ali amcayı olaydan   uzaklaştı ve kavga dışarı taşındı. Kavgaya dair son hatırladığım b sahsinin yanagini n cama dayandığı ve buna rağmen a şahsını yumruklamaya çalışmasıydı.  Bunun akabinde. Ali amca ve mavi bileklikli esine yer verdik. Fakat 35 yaşlarında bir oğulları varmış. Kanımca kadın oğluna pek düşkün 3 yaşında

Lazanya Tarifi

Garfiel filmlerinde sürekli bahsi geçerdi de çok merak ederdim lazanyayı. Balık zannederdim, balık ismi gibi: Lazanya.. Sanki uzun, parlak, inci pullu bir balık ismi gibi. Sardalya gibi. Lazanya, sardalya.  Nerden bilirdim kediciğin kıymalı makarna sevdiğini.. Geçenlerde ikeada yedim ve cidden damak tadıma belki de hünkar beğendiden sonra en yakın yemek olduğunu anladım :) Genel olarak, beşamel soslu yemekleri sevdiğim için, Lazanya da artık sık sık yapacağım yemeklerden biri oldu. Siz de denemek istersiniz belki diye tarifimi sunuyorum :) Her şeyden önce şunu belirteyim ki sonra problem olmasın, tarifim tamamen göz kararıdır, sevdiğim şeyleri daha bol, sevmediklerimi daha az kattım yemeğin içine. Ben tek kişilik yaptığım için malzemeyi az tuttum, siz kişi sayısına göre artırabilirsiniz. Her şeyden önce marketten gidip Lazanya alıyoruz çünkü evde bulundurduğumuz pek söylenemez Türk halkı olarak :) Malzemeler; Yaprak Lazanya, Kıyma, Soğan, Sarımsak, Domates ya da domates sos

Elimizden geleni yapıyoruz ki !

" If I'd move my body as often as I obsess about my body, I'd have the body I obsess about.. " Geçenlerde okuduğum çok anlamlı, bir o kadar da acı söz. Bittersweet kıvamında. Anlamı; " Eğer vücudumu, vücudum hakkında şikayet ettiğim kadar hareket ettirmiş olsaydım, çoktan rüyalarımdaki vücuda kavuşacaktım."