Bu yazıyı doktor raporuna ihtiyaç duyup da, doktor tanıdık bulduk sevinciyle açanlar adına üzgünüm tanıdık ile değil ama belki bir tecrübeyle yolunuza ışık tutabilirim.
Seneee... 2 sene önce. Üniversite son sınıftayım. Sabaha kadar çalıştığım vizeye uyuyakaldığım için gidememişim. Son sene uzatmak istemiyorum ne yapsak hadi rapor alayım dedim. Gittim bir sağlık ocağına, yarım saat bir saat bekledim doktoru nihayet sıra bana geldi hemen girdim içeri o heyecanla kapıyı kapamamışım. Hemen konuya girdim: "Dürüstçe durumumu anlatayım size işte böyle böyle oldu gidemedim sınava rapor verebilir misiniz zor durumdayım." Doktor biraz kızardı biraz bozardı gözler sağ sol yapıyor en sonunda öyle bir sesle başladı ki söze sanırsın halka sesleniş yapıyor. Vay efendim bizim derslerimize zamanında çalışıp son geceye bırakmayıp sonra uyuya kalmayıp vıdı vıdı bıdı bıdı.. doktoru da böyle zor durumlarda bırakmayıp sağlık sistemimize kara lekeler sürdürmek zorunda bırakmamızın vatandaşlık görevi olduğuyla devam edip arkamda bulunan sağlık il müdürünün de yapmaya çalıştığı mükemmel sistemin kurulmasına yardımcı olmamız gerektiği ile biten 5 10 dakikalık bir nutuk sonrası benim arkamı dönüp hiçbir şey olmamış gibi sağlık il müdürüne iyi günler dileyerek koşar adımlar ile sağlık ocağından uzaklaşıp, bildiğim en yakın sağlık ocağına girip doktorla kurduğum diyalog:
BEN: "Çok kötü midemi bozdum yada üşüttüm galiba . İshal oldum habire de kusuyorum."
DR: "Hımm bir muayene edelim."
Stetoskop karnımda geziyor....
DR: "Bağırsak hareketleri oldukça yoğun... Sana bir ilaç yazalım posalı şeyler ye..." vs.
BEN: "Teşekkürler, kaç gün daha sürer bu? Tam vize haftasındayım hatta bugünde vizem vardı"
DR: "İki gün falan.. Sana rapor yazalım"
BEN: " Şey bizim okul 2 gün rapor kabul etmiyor en az 3 olmalı ki telafi sınavına girebileyim. 3 gün yazar mısınız?" (Yüzsüzlüğüme de diyecek yok.)
DR: " Tamam 3 gün olsun."
Ve içimde zafer nidalarıyla ayrılışım...
Seneee... 2 sene önce. Üniversite son sınıftayım. Sabaha kadar çalıştığım vizeye uyuyakaldığım için gidememişim. Son sene uzatmak istemiyorum ne yapsak hadi rapor alayım dedim. Gittim bir sağlık ocağına, yarım saat bir saat bekledim doktoru nihayet sıra bana geldi hemen girdim içeri o heyecanla kapıyı kapamamışım. Hemen konuya girdim: "Dürüstçe durumumu anlatayım size işte böyle böyle oldu gidemedim sınava rapor verebilir misiniz zor durumdayım." Doktor biraz kızardı biraz bozardı gözler sağ sol yapıyor en sonunda öyle bir sesle başladı ki söze sanırsın halka sesleniş yapıyor. Vay efendim bizim derslerimize zamanında çalışıp son geceye bırakmayıp sonra uyuya kalmayıp vıdı vıdı bıdı bıdı.. doktoru da böyle zor durumlarda bırakmayıp sağlık sistemimize kara lekeler sürdürmek zorunda bırakmamızın vatandaşlık görevi olduğuyla devam edip arkamda bulunan sağlık il müdürünün de yapmaya çalıştığı mükemmel sistemin kurulmasına yardımcı olmamız gerektiği ile biten 5 10 dakikalık bir nutuk sonrası benim arkamı dönüp hiçbir şey olmamış gibi sağlık il müdürüne iyi günler dileyerek koşar adımlar ile sağlık ocağından uzaklaşıp, bildiğim en yakın sağlık ocağına girip doktorla kurduğum diyalog:
BEN: "Çok kötü midemi bozdum yada üşüttüm galiba . İshal oldum habire de kusuyorum."
DR: "Hımm bir muayene edelim."
Stetoskop karnımda geziyor....
DR: "Bağırsak hareketleri oldukça yoğun... Sana bir ilaç yazalım posalı şeyler ye..." vs.
BEN: "Teşekkürler, kaç gün daha sürer bu? Tam vize haftasındayım hatta bugünde vizem vardı"
DR: "İki gün falan.. Sana rapor yazalım"
BEN: " Şey bizim okul 2 gün rapor kabul etmiyor en az 3 olmalı ki telafi sınavına girebileyim. 3 gün yazar mısınız?" (Yüzsüzlüğüme de diyecek yok.)
DR: " Tamam 3 gün olsun."
Ve içimde zafer nidalarıyla ayrılışım...
Yorumlar
Yorum Gönder