Genel olarak çok kitap okunmayan yazık ülkemizde, -çok kitap okumuş, okuyan, doğal olarak bu konuda kendine güveni az da olsa gelişmiş bir okuyucu olarak- kitap okuyan ya da okumaya çalışan kimseleri hep gözlemlemişimdir; diyebilirim ki, bu kimselerin bazıları çok kitap okumayan kimselerdir, bundan dolayı ne zaman bir kitap okusalar çok etkilenirler- bazen etkilenmiş gibi yaparlar- kitabı herkese anlatma ihtiyacı, sürekli ondan konuşma isteği duyarlar,vardır böyleleri, illa ki görmüşsünüzdür, (umarım ilerleyen yıllarda bu gibi kimselerle pek karşılaşmazsınız) neyse, konu o kimseler değil, o kimselerden birinin bana geçmiş yıllarda Sabahattin Alinin,Kürk Mantolu Madonna hikayesini önermiş olmasıdır, kitabı günlerce anlat anlat bitirememiş olması, ve sonunda bana -Türk yazarları çok sevmeyen, önyargılı bana- gidip kitapçıdan Kürk Mantolu Madonnayı aldırmış olmasıdır. Kitabı bir gecede bitiren ben, önyarılarından tamamen arınmış bir şekilde günlerce kitabın etkisinde gezmiştim. Altnı çizdiğim bi kaç cümleyi paylaşıyorum.
" Ne olur? Anlaşamayacağımızı anlarsak veda eder ayrılırız.Bu o kadar mühim bir felaket mi? Hayatta yalnız kalmanın esas olduğunu hala kabul edemiyor musunuz? Bütün yakınlaşmalar, bütün birleşmeler yalancıdır. İnsanlar ancak muayyen bir hadde kadar birbirlerine sokulabilirler, üst tarafını uydururlar; ve günün birinde hatalarını anlayınca, yeislerinden her şeyi bırakıp kaçarlar."
Yukarıdaki alıntının sahibi esas kadına cevaben esas adam;
" Ben ise bütün hayatım boyunca insanlardan uzak kaldığım ve onlar tarafından pek rahatsız edilmediğim için kimseye kızdığım yoktu. Beni kemiren sadece büyük bir yalnızlık hissiydi ve gene bu yalnızlığın tesiriyle, bana yakın olduğunu anladığım bir insana karşı birçok noktalarda kendimi aldatmaya hazırdım."
Ve en sevdiğim alıntılardan biri;
" Kendimi bildim bileli bütün günlerimi, haberim olmadan ve nefsime itiraf etmeden, bir insanı aramakla geçirmiş, ve bu yüzden bütün diğer insanlardan kaçmıştım."
Bir diğeri ve sonuncusu;
" Bu akşam anladım ki, bir insan diğer bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş,gene bu akşam anladım ki, onu kaybettikten sonra ben dünyada ancak kof bir ceviz tanesi gibi yuvarlanıp sürüklenebilirim."
Spoiler vermeye başlamadan önce alıntılarımı kesiyorum. Kürk Mantolu Madonnada Sabahattin Ali Rus bir yazar havası veriyor sanki, " yok canım " diyor insan, " böyle bir konu Türk bir yazardan çıkmaz... " Dün okumaya başladığım "Yeni Dünya" ise Anadolunun bağrından kopup gelmiş bir kitap, Konyadan, Sivastan gerçek Anadoluyu anlatan hikayelerle karşılaşıyorsunuz, fakat hikaye demek ne kadar doğru bilmiyorum, Konyanın ayazında kızını kaybeden annenin öyküsü, hikayeden çok daha öte, gerçekti. Gözyaşlarını tutamama problemi olan ben, hıçkırıklara boğularak okuya-madım-bildim hikayeyi. Bir kaç gün önce bitirdiğim " İçimizdeki Şeytan " tıpkı diğer romanları gibi bir kerede biten kitaplardan, bu tür kitapları öyle bir haftada okuyabilmek mümkün değil, o kadar bağlıyor ki kendine, onu okuduğum günler içerisinde ben Okmeydanında değil, Eminönünde hikayenin geçtiği sokaklarda yaşadım diyebilirim.
Neyse, çok uzatıp canınızı sıkmayı düşünmüyorum, okuyun işte, adam yazmış. Sabahattin Ali okunası, gerçi kime göre, neye göre okunası değil mi? Sizde haklısınız ama olsun okumak güzeldir,iyidir, hoştur :) Böyle hemen hemen eşanlamlı kelimeleri yan yana getirince aklıma geldi, bir iftar sofrasında denk geldi Samanyolu tv iftar programı.. Dualar şu şekilde ilerliyordu;
" Yüce rabbim tüm kardeşlerimizi, müslüman kardeşlerimizi, din kardeşlerimizi; zalimlerden, kötülerden, canilerden, din düşmanlarından, kuran düşmanlarından, islam düşmanlarından korusun... " Ramazan ayı boyunca aynı duaları söylemekten bıkmış, usanmış, yorulmuş bir amca, ve gözleri yaşlı bu bol eşanlamlı duaya el açıp amin diyen teyzeler..
Böyle işte.
Yorumlar
Yorum Gönder